Allereerst wil ik Wilco enorm bedanken dat ik dit verhaal mag delen…

Mijn telefoon gaat en ik ben altijd nieuwsgierig naar de beller wanneer ik het telefoonnummer niet herken. Nieuwsgierigheid is een hele mooie eigenschap, echt waar ????

Met Simone, een nogal barse stem zegt met Wilco ik heb je nummer gekregen van Desiree zij vindt dat ik met jou moet praten en denkt dat jij mij kan helpen. Is dat zo? Beste Wilco niet te snel ik kan heel veel maar als je het onmogelijke aan mij vraagt is de kans aanwezig dat ik het niet mogelijk kan maken.

Ja, sorry Simone dat begrijp ik maar ik zit helemaal vast. Ik weet niet meer hoe ik mijn dochter moet helpen alles geprobeerd maar ik kom er niet uit. Ze heeft zoveel verdriet en is erg boos sinds het overlijden van haar moeder nu 8 maanden geleden. Ik ben ook boos en verdrietig maar Eva mijn god, hoeveel kan zo een klein mensje hebben.

Een intens verdrietig gevoel overspoelt mij en ik luister en luister en luister. Ik voel het verdriet waar Wilco en Eva mee te maken hebben en ik weet dat er een hele grote behoefte aan hulp is…….(en in gedachten spreek ik de wens uit dat ik alles weet/krijg en heb wat nodig is om deze man en zijn dochter te helpen).

Wilco vertelt dat zijn vrouw Annelies 8 maanden geleden overleden is. Hij geeft de medische wetenschap de schuld omdat het volgens hem een nalatigheid is… Mijn dochter is boos en verdrietig dat haar mama er niet meer is. Wilco is overtuigd van het feit dat zijn dochter meer boos dan verdrietig is. Gedurende het gesprek besef ik dat het de boosheid van Wilco is en het lijkt of zijn verdriet geen kans krijgt.

Kan jij iets met Eva? Kan ik er dan bij blijven? Hoelang heb je nodig?

De vragen worden 1 voor 1 op mij afgevuurd. Ik krijg de kans niet om antwoord te geven.

Ik stel voor dat hij met Eva (5 jaar) naar de praktijk komt voor een kennismaking. Tijdens de kennismaking praat Wilco aan één stuk door en zegt keer op keer hetzelfde. Ik hoor en voel zijn boosheid in alles wat hij zegt en doet. Iedere keer zie ik hoe Eva schrikt van zijn felheid met als gevolg dat zij meer en meer in haar schulp kruipt.

Ik wil nu iets doen om Eva een beetje op te vrolijken. Eva zullen wij eens een spelletje doen? Eva kijkt mij onderzoekend aan en knikt met haar hoofdje. Okay wil je in deze grote stoel of wil op deze special poef. Wanneer zij op de kinderpoef gaat zitten vraag ik wat haar lievelingskleur is. Zonder erbij na te denken zegt zij geel. Heb jij iets wat geel is, een knuffel of een tekening of iets anders? Ja ik heb een geel konijn. Oh wat leuk en als je aan dat konijn denkt kan je deze dan voor je zien? Dat lukt dus vraag ik aan haar of zij dit ook kan zien met haar ogen dicht en dat lukt ook. Dan gaan we nu iets leuks doen, als ik straks zeg doe je oogjes maar open dan is alles geel ze knikt. Ik vraag nog een aantal dingen en geef haar nog een paar leuke suggesties. Okay Eva ik tel tot 3 dan doe jij je oogjes open en is ALLES geel en dan heb jij allemaal vrolijke kriebels in je buik okay?
Goed, let op daar komt ie 1………2…ennnnn…….3 doe je ogen maar open. Met dat zij dit doet zie je de fantastische vrolijkheid en verwondering in haar gezicht. Eva zegt dat zij dit een leuk spelletje vindt en dat wij dit ook met papa moeten doen dan wordt hij vrolijk zegt ze. BAM.

We spelen nog even door en met Wilco maak ik een afspraak om een sessie te doen. Wij spreken af dat hij surrogaat (*) gaat voor Eva.

In de sessies die ik hierna met Wilco gedaan heb is er een heleboel verwerkt. Er zijn bij elkaar 5 sessies nodig geweest die ik alleen met Wilco gedaan heb. Nu een half jaar later gaat het heel goed met Wilco en Eva.

Wilco kan weer lachen en is dankbaar, voor het mooie geschenk, dat Eva is. Hij kan nu met liefde terugkijken op de jaren die hij met Annelies heeft gehad en weet nu ook dat verdriet zijn geluk alleen maar in de weg staat. Natuurlijk is er verdriet maar beheerst het zijn leven en doet het zoveel pijn dat hij niet meer in staat is om te genieten? Nee, het is wat het is, en bij tijd en wijle een beetje meer en dan weer minder, maar dat is okay want Annelies vergeten dat wil hij niet.

Lieve Wilco en Eva, vanuit de grond van mijn hart dank ik jullie dat ik dit stuk heb mogen schrijven. Dit verhaal maakt dat meer mensen kiezen om met hun verdriet en boosheid hulp te zoeken.

Ik wens jullie een fantastische, liefdevolle, warme en krachtige tijd toe en zoals gezegd.

Ik ben er als jullie mij nodig hebben!

(*) Surrogaat werken, wil zeggen dat je met iemand werkt zoals een papa of mama voor een kind. Zolang er een relatie is die op liefde, respect en het beste met iemand voor hebben te maken heeft wordt er vaak toestemming gegeven om surrogaat te werken. Dit werkt ook voor dieren. Er zijn allerlei soorten huisdieren geholpen met deze manier van werken. Ook met paarden kan heel veel bereikt worden.

Wilco heeft in dit stuk een aantal dingen gewijzigd en geeft volledige toestemming tot plaatsen mits ik de namen aanpas en dat is natuurlijk gebeurd. Wilco, Eva en Annelies en Desiree zijn pseudoniemen.

Warme groet, Simone